Marc Clotet, arquitecte

Mostrando entradas con la etiqueta * CASES. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta * CASES. Mostrar todas las entradas

18 jul 2011

Una casa de turisme rural de 1600m2









http://www.lapremsahotelrural.com/cat/la-casa.html
Publicado por Marc Clotet, arquitecte en 3:17 No hay comentarios:
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Etiquetas: * CASES

13 jul 2011

FEM UN HOTEL COM ELS DE LA TOSCANA...





Publicado por Marc Clotet, arquitecte en 9:03 No hay comentarios:
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Etiquetas: * CASES

TRES EDIFICIS AMB UNA ESCALA I UN PATI






Publicado por Marc Clotet, arquitecte en 8:44 No hay comentarios:
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Etiquetas: * CASES

12 jul 2011

BUILDING






Publicado por Marc Clotet, arquitecte en 8:44 No hay comentarios:
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Etiquetas: * CASES

REMUNTA

Teniem una casa coqueta però petita


Vàrem dir: "que creixi, però sense perdre encant"
A més de projectar, l'ARQuitecte es projecta en les seves obres.











Publicado por Marc Clotet, arquitecte en 3:42 No hay comentarios:
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Etiquetas: * CASES
Entradas antiguas Inicio
Suscribirse a: Entradas (Atom)

Google Website Translator Gadget

Mi foto
Marc Clotet, arquitecte
Hi ha gent que és alta, altres són rossos... i jo sóc ARQuitecte... No es pot canviar, crec que s'hi neix... Jo ho he provat de moltes maneres diferents, però no canvio... Quan poses una cullera a la taula, ets ARQuitecte, si penses una ruta per anar a l'altre punta de la ciutat, ets ARQuitecte, al tallar l'herba, ets ARQuitecte... No m'importa, de fet no sé viure d'una altra manera, sempre he pensat així i crec que dedicar-me professionalment a ser com sóc és un privilegi. El procés creatiu es pot engegar, però no parar, quan comences, és igual si estàs conduint o sopant amb uns amics, ja no pots parar, has de viure amb aquella idea evolucionant en mig de la teva vida, cuines, et relaciones i fins i tot fas altres feines tot madurant la primera. L'horari laboral i el calendari no tenen raó de ser, vius la feina o treballes la vida. "Fer" ho és tot, igual una taula, que un llum per a la moto o un edifici i serà el rastre a seguir... aquí... per exemple... en aquest blog. mARQ
Ver todo mi perfil

ARXIU

  • * CASES (5)
  • * COSES (5)
  • * NI COSES NI CASES (11)

Buscar este blog

Archivo del blog

  • abril (1)
  • febrero (1)
  • octubre (2)
  • septiembre (1)
  • agosto (1)
  • julio (15)
Tema Sencillo. Con la tecnología de Blogger.